Lokalizacja:

Zakopane, Polska

Rok:

2022

Projektowanie w otoczeniu przyrody wymusza projektowanie w kontekście. Majestat gór, ich piękno i prostota wpływają na człowieka. My, architekci, którzy pracujemy zawsze z określoną przestrzenią i kontekstem miejsca powinniśmy odczuwać pokorę względem miejsca i lokalnej przyrody. Projektując ten Górski Dom postanowiliśmy mocno skupić się na samych górach, ich strzelistości i surowym charakterze. Poszukaliśmy pewnego uproszczenia i sprowadziliśmy charakterystyczny rysunek gór do geometrycznej formy trójkąta. Zresztą tym przecież charakteryzuje się pierwotna, dobra architektura zakopiańska. Jest to architektura, która od początku wychodzi z uproszczenia i pragmatyzmu. Użytkownik dopiero w pewnej bliskości zauważy detal, rzeźbę i lokalne akcenty, które są wprowadzane bardzo subtelnie. Górski Dom XXI wieku to obiekt samowystarczalny energetycznie z maksymalnie wielkimi przeszkleniami, które poszukują widoku i otoczenia przyrody. Budynek, który wtapia się w krajobraz oddając górom ich cały splendor i piękno.

Tworząc ten projekt mieliśmy wyjątkową przyjemność pracy w bezpośredniej bliskości domu, który stanowił dla nas prawdziwą inspirację. Dom zaprojektowany i wybudowany w latach sześćdziesiątych. Nie dajmy się zwieść dacie powstania. To, że “stary” nie znaczy, że kiepski. Wręcz przeciwnie. Architektura, która pozytywnie powala swoją futurystyczną myślą, dbałością o kompozycję, detal i materiały. Architektura, którą śmiało możemy nazwać ponadczasową. Skromna, zatopiona w zieleni. Zszarzała z czasem, prawie omszona. Nie krzyczy, nie panoszy się dumnie na działce. Po prostu architektura, funkcjonalna i dobrze skrojona. 

Spoglądając na ten dom od razu widzimy mocne, zdecydowane skosy połaci dachowych. Wyraźnie rysujący się trójkąt to przecież esencja zakopiańskiej architektury. Geometryczna forma, która jest pochodną funkcji, jaką spełniać mają dachy, które radzić sobie muszą z potężnymi opadami śniegu. Połacie pokryte drewnianym gontem, czyli lokalnym materiałem, który nic nie udaje, nic nie naśladuje. 

Tak wygląda nasz archetyp, czyli wzór architektoniczny, z którym prowadziliśmy dialog projektując dom w bezpośrednim sąsiedztwie. Postanowiliśmy nie tyle zaczerpnąć z niego, co wręcz czerpać całymi garściami. Przenieśliśmy geometrię trójkąta, wprowadziliśmy drewniany gont, zdecydowanie odrzucając jego imitację. Utrzymaliśmy gabaryty i relacje przestrzenne. Pozwoliliśmy sobie na wprowadzenie ogromnej tafli szklanej, czyli rozwiązania współczesności. Stworzyliśmy projekt budynku, który wynika z architektury miejsca i jednocześnie jest świadkiem XXI wieku, czyli czasu w którym powstaje.  

Praca nad tym projektem to lekcja skromności i ukłonu względem dobrej, choć historycznej już architektury. Cieszymy się, że możemy być częścią tego przedsięwzięcia, dokładając własną cegiełkę w przestrzeni Zakopanego. 

W architekturze budynku i jego otoczenia wykorzystaliśmy również beton jako materiał trwały i ponadczasowy. Betonowe mury oporowe i schody dobrze komponują z naturalnymi materiałami domu oraz otaczającą zielenią. Ważną kwestią otoczenia budynku jest oczywiście architektura krajobrazu. Utrzymaliśmy tarasowy charakter terenu przekładając go również na otaczającą zieleń. Płaszczyznowo projektowane plamy zieleni są częścią całej kompozycji współgrając z budynkami i ich układem przestrzennym.